Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Szczęście jest jak babie lato a na nim zawieszone kropelki marzeń. Piękne, delikatne i jakże nietrwałe. Jeden powiew wiatru, nasza nieuwaga i znika.
Ela stara się ułożyć swoje życie na nowo, Kamila walczy o Pałac Gościeradowski, Renata pracuje jako sekretarka i asystentka Wiktora Połanieckiego, czyli witamy w Gościeradowie po raz drugi. Dwie z nich znalazły swoje miejsce na ziemi, a trzecia dalej szuka. W życiu uczuciowym też sporo się u dziewczyn zmienia. Ela spotyka się z Danielem, Renia ma słabość do Wiktora a Kamila znajdzie „księcia” co prawda nie z bajki ale z porwania. A to wszystko wina Pana Włodzia i jego słynnego na całą okolicę bimbru własnej roboty. Co to jeszcze dodać można, a wiewiórki, rola Kamili jako Salomei...a na koniec kości ludzkie w lesie karczowanym przez Połanieckiego pod nową inwestycję. Jak na małe miasteczko oj dużo, dużo się dzieje.
Wspaniale było znowu wrócić w tak piękne miejsce i do ludzi, którzy są mili i życzliwi. Cudownie było ponownie usłyszeć (a raczej przeczytać) historię Gościeradowa, poznać nowe wątki, bo Kamila cały czas odrywa coś nowego.
Drażniły mnie rozmowy Eli z Danielem. Nie rozumiem jej. Chce z nim być, potem nie chce. Da kwiaty to źle, chce by razem zamieszkali też źle, chce jej pomóc też źle. W końcu podejmuje decyzję o powrocie do Niemiec, bo kłopoty z Hamzą byłym mężem oraz jego rodziną ciągną się za nią i końca nie widać. Wyjeżdża również Wiktor. Prace nad jego nową inwestycją zostają wstrzymane a on wraca do Warszawy. Renia zostaje na schodach niczym Scarlett O'Hara zamyślona, a na ustach dalej czuje pocałunek Połanieckiego. Kamila w końcu znalazła bratnią duszę, co historię kocha tak jak ona... co z tego, że motoryzacji, wspólne tematy zawsze się znajdą.
Świetna książka z zabawnymi wydarzeniami, historiami z miłością, marzeniami w tle ale również z odrobiną dziegciu. Taka jakie jest życie słodko-kwaśne. POLECAM!!!
Czytam dla przyjemności dziękuje za wspólny Book Tour.

Szczęście jest jak babie lato a na nim zawieszone kropelki marzeń. Piękne, delikatne i jakże nietrwałe. Jeden powiew wiatru, nasza nieuwaga i znika.
Ela stara się ułożyć swoje życie na nowo, Kamila walczy o Pałac Gościeradowski, Renata pracuje jako sekretarka i asystentka Wiktora Połanieckiego, czyli witamy w Gościeradowie po raz drugi. Dwie z nich znalazły swoje miejsce...

Przeszłość wraca do nas jak bumerang. Nie da się od niej uciec, skoro zostawiliśmy za sobą nierozwiązane, niewyjaśnione sprawy. Wcześniej czy później będzie trzeba jej stawić czoła i krok po kroku rozwiązać ten węzeł gordyjski, który sami mocno zawiązaliśmy.
14 lat temu Ada wyjechała a raczej uciekła do swojej koleżanki Kaśki do Londynu. Spotykała się Markiem Koszyckim, świata poza nim nie widziała. Nie podobał się on rodzicom, zwłaszcza ojcu, bo podobno razem z braćmi prowadził szemrane interesy. Pewnego dnia coś się w jej życiu wydarzyło, dlatego podjęła decyzję o wyjeździe. W Anglii pracowała w korporacji spożywczej i spotykała się z Williamem Newtonem. Postanowiła jednak wrócić do Polski razem z córką Kingą. Opiekuje się babcią Marysią, która cały czas szuka w kieszeniach płaszcza ukrytych pieniędzy. Zaprzyjaźnia się z Karoliną – sąsiadką z domu naprzeciwko oraz Kamilą. I wszystko byłoby w porządku i życie toczyło by się dalej, gdyby znowu nie pojawił się Marek w roli wójta, zresztą bardzo lubianego i szanowanego przez mieszkańców i wspomnienia odżyły.
Czytając tą książkę miałam wrażenie, że odkrywam pudełko, a w nim kolejne pudełko i kolejne a w każdym kryje się niespodzianka z przeszłości Ady. Jej życie to splot wydarzeń okrytych tajemnicą. Przeszłość z teraźniejszością się przeplatają. Kiedy wracamy do tego co było w życiu Ady, poznajemy ją bliżej, poznajemy wydarzenia, które ją zmieniły. Autorka świetnie czytelnika w je wciągnęła. Ta kobieta przyciąga mężczyzn jak magnes. Do Marka, Williama i tajemniczego W dołącza Rafał Górski - weterynarz. Gratuluję udanego debiutu. Czekam na II część, bo jeszcze Ada sporo w swoim życiu musi poukładać i wyjaśnić. Dodam tylko, że zakończenie wywróciło moje próby rozszyfrowania zagadki do góry nogami. POLECAM!!!
Żyć nie umierać dziękuje za udział w Book Tourze.

Przeszłość wraca do nas jak bumerang. Nie da się od niej uciec, skoro zostawiliśmy za sobą nierozwiązane, niewyjaśnione sprawy. Wcześniej czy później będzie trzeba jej stawić czoła i krok po kroku rozwiązać ten węzeł gordyjski, który sami mocno zawiązaliśmy.
14 lat temu Ada wyjechała a raczej uciekła do swojej koleżanki Kaśki do Londynu. Spotykała się Markiem Koszyckim,...

Przeraża nas to co nieznane, czego nie umiemy sobie racjonalnie wytłumaczyć. Wiemy, że coś istnieje, ale dopóki nas to nie dotyczy żyjmy jakby obok, odsuwamy to od siebie. A kiedy już to poznamy, wtedy boimy się powiedzieć o tym na głos aby obcy ludzie nie wzięli nas za wariatów.
Patrycja zwana przez wszystkich Patinką mieszka w pięknym Krakowie i studiowała patomorfologię No właśnie studiowała i studnia przerwała po pewnym wydarzeniu podczas jej pierwszej sekcji zwłok. Była najlepsza na roku. Nawet swojemu przyjacielowi Frankowi nie zdradziła, co właściwie zaszło w kostnicy.
To było kiedyś. Obecnie pracuje jako charakteryzatorka na planie filmu oraz wyrabia na zamówienie świece z wosku. Rodzice Wilhelm i Zofia nie są zadowoleni z jej życiowych wyborów. Woleliby aby skończyła studnia medyczne. Pewnego dnia wracając z rodzinnego obiadu Patinka widzi na drodze „morze głów”. Są to jednak główki kapusty, które wysypały się z przyczepki. Pomaga biednemu kierowcy – Kilianowi. Tak zaczyna się ich znajomości. Potem pojawia się duch starszej kobiety imieniem Kazia. Okazuje się, że to matka chłopaka a w dodatku nie żyje. Dziewczyna wpada w panikę. Widzi duchy, czuje je i rozmawia z nimi. A Kazia nie daje za wygraną, chce poznać prawdziwą przyczynę swojej śmieci. Patrycja poznaje Gienię jej przyjaciółkę, jeszcze żywą ale do czasu i Samuela miłość sprzed lat, której owocem jest Kilian. A Kazia to Kazia wszystkim się ukazuje i nawet po śmierci spokoju nie daje. Dobrze, że dziewczyna ma wsparcie – babcię Lubę, która ma duże doświadczenie z duchami.
Gratuluję autorce super pomysłu na super historię. Książkę czyta się szybko, bo wciąga a czytelnik chce się za wszelką cenę dowiedzieć co dalej. Tajemnica goni tajemnicę, chociaż powoli zaczynają one wychodzić na światło dzienne. Są wątki, które zaskakują i takie, które da się przewidzieć. Tutaj nie ma czasu na nudę, bo przecież Kazia ze swoimi pomysłami nie pozwoli się nudzić ani Patrycji ani nam. Szczerze powiedziawszy miałam ubaw po pachy, mimo „mrocznego tematu”. Czekam na kolejną część przygód Patinki, bo przecież to dopiero początek jej przygód z duchami.
Czytam dla przyjemności dziękuje za udział w Book Tourze.

Przeraża nas to co nieznane, czego nie umiemy sobie racjonalnie wytłumaczyć. Wiemy, że coś istnieje, ale dopóki nas to nie dotyczy żyjmy jakby obok, odsuwamy to od siebie. A kiedy już to poznamy, wtedy boimy się powiedzieć o tym na głos aby obcy ludzie nie wzięli nas za wariatów.
Patrycja zwana przez wszystkich Patinką mieszka w pięknym Krakowie i studiowała patomorfologię...